The Young Victoria

Inhoud

The Young Victoria toont het verhaal van de eerste jaren van Victoria als koningin van het Verenigd Koninkrijk. Hoewel ze vooral bekend is omwille van haar lange regeerperiode die het Victoriaanse tijdperk wordt genoemd, wordt hier een vooruitstrevende jonge vrouw geportretteerd met een sterke eigen wil. Dat is al duidelijk in 1837 wanneer Victoria (17 jaar) bij haar moeder en diens raadgever woont. Zelfs wanneer ze ziek te bed ligt, weigert Victoria een document te tekenen dat instemt met een regent. Ook haar oom Leopold I, koning der Belgen, tracht macht uit te oefenen op haar via zijn neef Albert die klaargestoomd wordt voor een huwelijk met de Engelse kroonprinses. Victoria houdt het been stijf en wordt het volgende jaar al koningin. Ze weigert onmiddellijk te trouwen. Ze heeft immers net haar vrijheid herwonnen na een geïsoleerde jeugd. Wel laat ze zich leiden door de eerste minister, Lord Melbourne. Wanneer echter door haar ondoordachtheid de ‘Bedchamber Crisis’ (1839) ontstaat, vraagt ze de Duitse prins Albert alsnog om langs te komen op het paleis. Ze vraagt Albert ten huwelijk, maar hij kan zich niet zo goed aanpassen aan het Engelse hofleven. Hij mag niet meeregeren en zelfs in het huishouden heeft hij niets te zeggen. Wanneer prins Albert tijdens een van hun ruzies echter plots wordt neergeschoten, beseft Victoria dat ze haar man meer moet toevertrouwen. Albert zal haar altijd blijven steunen en samen krijgen ze negen kinderen.

Productie

Het idee voor het maken van een film over koningin Victoria kwam van Sarah Ferguson, de hertogin van York en een van de producers van The Young Victoria. Ze legde haar project voor aan Graham King die op zijn beurt Martin Scorsese en Tim Headington erbij haalde. Samen vormden ze het team van producers en weldra diende scenarioschrijver Julian Fellowes, bekend van Vanity Fair, Gosford Park en Mary Poppins, zich aan. Deze laatste was altijd al geïnteresseerd in het leven van koningin Victoria en schreef het script in minder dan zes maanden tijd. Jean-Marc Vallée werd als regisseur aangesteld.

Hoewel oorspronkelijk werd overwogen om de film in Oost-Europa op te nemen om de kosten te drukken, besefte men al snel dat het originele Engelse decor nodig was voor de authenticiteit van de film. Uiteindelijk werd er gefilmd op maar liefst zeventien verschillende locaties in Engeland waaronder Blenheim Palace, Arundel Castle, Hampton Court Palace, Lincoln Cathedral, Lancaster House, Ham House, Wilton House, Belvoir Castle, Balls Park en Ditchley Park.

Om de historische accuraatheid van de prent te verhogen werd Alastair Bruce erbij gehaald als historische raadgever. Hij had vooral aandacht voor het aanwenden van de historisch correcte decorstukken, kostuums, make-up, juwelen, houding, etiquette, uitspraak, enz.

Receptie

Het historische drama rond het leven van ‘Queen Victoria’ werd over het algemeen goed ontvangen. Hoewel de film genomineerd was voor verschillende filmprijzen, bleek het niet evident één van deze nominaties te verzilveren. Op de BAFTA (British Academy of Film and Television Arts) Awards in 2010 won de film echter wel een award voor beste kostuum ontwerpen en beste haar en make- up.

De voornaamste kritiek die de film te verduren kreeg was, hoewel de film voortdurend onderhoudend is, dat the Young Victoria net te dikwijls geromantiseerd werd en te weinig aandacht besteedde aan bepaalde belangrijke plotwendingen. Bovendien werden bepaalde gebeurtenissen verfraaid om het dramatische effect van de film kracht bij te zetten en is de film niet altijd even historisch correct. Het historische drama blijft uiteindelijk zowel in zijn politieke als romantische plotlijn steken op een te oppervlakkig niveau. Desalniettemin wordt de film vertolkt door een sterke cast en zorgt een effectieve montage, sfeervolle muziek en het gebruik van authentieke sets voor een levendig en indrukwekkend geheel. Jean- Marc Vallée en Julian Fellowes slagen erin af te rekenen met het stoffige imago van Victoria, zonder afbreuk te doen aan de zwijmelwetten van het kostuumgenre.

De film wordt vaak vergeleken met Shekhar Kapur’s “Elizabeth”. Beide films volgen namelijk het leven van jonge vrouwelijke monarchen, vanaf hun kindertijd tot het moment waarop de zware verantwoordelijkheden van het regeren op hun schouders vallen.

Onderwijs

1. Belangrijke momenten in het leven van de jonge Victoria in politiek perspectief

• Scène 1 (00:00:00 – 00:03:30): In deze openingsscène wordt kort Victoria’s jeugdige situatie beschreven. Zij is hier zelf aan het woord waardoor haar visie op de feiten duidelijk wordt. Allereerst wordt via een korte tekst duidelijk gemaakt wanneer en waar het verhaal zich afspeelt, worden de personen vermeld die invloed uitoefenen op het leven van de jonge Victoria (de koning van Engeland en de koning van België) en wordt de dreiging van een regentschap verklaard. Victoria vertelt daaropvolgend hoe zij het paleis ervaart als een gevangenis en hoe zij zichzelf hieruit wil vrijmaken. De scène eindigt met een flashforward waarin de kroning van Victoria wordt getoond.

• Scène 1 (00:03:43 – 00:04:37): In deze scène is te zien hoe Sir John Conroy prinses Victoria, zonder succes, dwingt een verdrag te ondertekenen om meer invloed op haar te kunnen uitoefenen. 
  • Herhaaldelijk trachtten Conroy en de hertogin van Kent, Victoria’s moeder, om Sir John Conroy tot haar privé-secretaris en penningmeester te benoemen. Victoria verzette zich echter tegen hun inspanningen en begon hen steeds meer te haten. Kort na haar troonsbestijging bande Victoria Conroy uit het koninklijke hof.

• Scène 3 (00:18:46 – 00:27:30): Er volgt een afwisseling tussen raadgevingen aan Albert in verband met de Engelse politiek en de aankondiging van gasten op het groots banket voor de verjaardag van Willem IV (de oom van Victoria).
  • In dit fragment wordt duidelijk benadrukt dat de relatie tussen Sir John Conroy en Willem IV niet van een leien dakje liep. Hij vreesde dat Sir John Conroy de drijvende macht zou worden indien Victoria tot koningin zou worden gekroond voor ze de leeftijd van achttien had bereikt. Bovendien had hij ook een hekel aan de hertogin van Kent, de moeder van Victoria. Beiden zouden een slechte invloed hebben op de opinievorming van Victoria volgens Willem IV. Willem IV beschuldigde de hertogin ervan 17 kamers van zijn paleis te hebben 'gestolen' en een affaire te hebben met Sir John Conroy. De scène waarin te zien is hoe de koning Victoria’s moeder beledigt tijdens het diner werd door de cineast vervormd weergegeven. Zo zou de hertogin het diner niet verlaten hebben en zou Victoria in tranen zijn uitgebarsten. Er werd inderdaad lange tijd van uit gegaan dat de hertogin een affaire had met Sir John Conroy en er werd zelfs gespeculeerd dat Victoria zijn dochter was.
  • Het politieke standpunt van Victoria wordt ook aangehaald. Ze was een liberaal en hechtte enorm veel waarde aan de standpunten van Lord Melbourne. Hij was de persoonlijke mentor van Victoria en leider van de Whig party met een extreem conservatieve visie.

• Scène 5 (00:34:16 – 00:38:16): Er wordt aangekondigd dat Willem IV overleden is en Victoria koningin is. Daarenboven is de opening van het parlement in november 1837 te zien.
  • De opening van het parlement in november 1837 kan worden beschouwd als Victoria’s eerste grote staatsoptreden. Melbourne was op het moment dat Victoria op de troon kwam premier. Met haar amper achttien jaar, kwam ze nog maar net los van de dominante invloed van haar moeder, de hertogin van Kent en de adviseur van haar moeder, Sir John Conroy. De vier eerste jaren van haar regeerperiode werd ze door Melbourne opgeleid in de kunst van de politiek. De twee werden zelfs vrienden. Victoria beschouwde hem als een vader waar ze enorm veel van leerde. Ze was haar eigen vader immers verloren toen ze nog maar acht maanden oud was. En Melbournes dochter was gestorven op zeer jonge leeftijd.
  • Deze scène wordt eveneens uitgebreid besproken in de dagboekfragmenten van Victoria. In de film wordt deze gebeurtenis geplaatst op 18 juni 1837, terwijl in de dagboekfragmenten 20 juni 1837 wordt vermeld. Hoewel de verhaallijn verder relatief gelijklopend is, kan het wel een meerwaarde bieden om beide bronnen met elkaar te vergelijken (Hibbert C., ed., Queen Victoria in het letters and journals, New York, Viking, 1985, pp. 23-24) .

• Scène 6 (00:48:16 – 00:51:27): Dit fragment toont de voorbereiding en de kroning van de koningin. 

• Scène 7 (01:00:26 – 01:05:50): Victoria weigert haar Whig gezinde hofdames te vervangen bij de verkiezingsoverwinning van de Tory Robert Peel. Deze laatste beslist geen nieuwe regering te vormen en Melbourne wordt gevraagd om opnieuw een ambtstermijn op zich te nemen. Overal staat het te lezen in The Times en weldra staat het woedende volk voor de poorten van het paleis.
  • Deze gebeurtenis staat beter bekend als de Bedchamber crisis en het gebruikte krantenartikel staat gepubliceerd in The Times van donderdag 16 mei 1839 op de vierde pagina. Deze crisis vond plaats in een periode van sociale onrust waardoor het volk in opstand kwam.

• Scène 8 (01:09:24 – 01:11:49): Victoria vraagt Albert ten huwelijk met aansluitend een beeld van de huwelijksceremonie.
  • Het huwelijksaanzoek staat beschreven in de memoires van Victoria, de verfilming vertoont een grote overeenkomst met dit dagboekfragment. Opnieuw biedt het de mogelijkheid tot een vergelijking van beide media (Hibbert C., Queen Victoria, p. 57).

• Scène 10 (01:26:20 – 01:27:58): Er wordt een aanslag gepleegd op koningin Victoria tijdens een koetsrit door Londen.
  • De aanslag werd gepleegd door de achttienjarige Edward Oxford, die erin slaagde twee schoten te lossen. In werkelijkheid raakte niemand gewond, maar in de film schermt de moedige Albert zijn vrouw en koningin met zijn lichaam en vangt hij een van de kogels op in zijn borst. In totaal werden er zeven aanslagen gepleegd op Queen Victoria.
  • De scenarioschrijver Julian Fellowes slaagt erin het dramatische effect te verhogen door het verhaal op die manier te laten afspelen. Het is nooit duidelijk geworden waarom Oxford de aanslag pleegde. Waanzin werd gebruikt in zijn verdediging en dit werd bevestigd door verschillende getuigen, waaronder zijn moeder. Hij werd vrijgesproken wegens ontoerekeningsvatbaarheid en naar het Bethlem Royal Hospital gestuurd. In 1867 werd hij vrijgelaten omdat hij instemde het land te verlaten. De rest van zijn leven bracht hij door in Melbourne, Australië, onder een andere naam. Naar verluid overleed hij rond 1900.

• Scène 11 (01:31:24 – 01:34:17): Epiloog in tekstvorm met daarin het verdere levensverloop van de koningin kort samengevat. De aandacht wordt gevestigd op het nageslacht, de nagedachtenis aan haar man, prins Albert, en de verwezenlijkingen onder haar regeerschap.

2. Decor en setting

De film zorgt voor een visuele grandeur, zowel door de kostumering als door het gebruik van authentieke locaties. In dit geval gaat het hier om zeventien verschillende locaties, in acht provincies van het Verenigd Koninkrijk.

• Scène 1 (00:01:00 – 00:03:28), scène 2 (00:11:41 – 00:19:18) en scène 5 (00:43:59 – 00:46:44): De scènes in ‘Kensington Palace’ waar Prinses Victoria opgevoed werd door haar overbezorgde moeder, de hertogin van Kent, en haar ambitieuze voogd Sir John Conroy zijn voornamelijk gefilmd in ‘Ham House’, in Zuidwest Londen.
  • In scène 1 wordt er een stuk van het interieur getoond en ook de tuin is te zien.
  • In scène 2 wordt de aankomst van Albert met een koets in Kensington Palace getoond, ook het interieur van de hal, slaapkamer van Victoria en de zithoek zijn verfilmd. Daarenboven is een stuk van de tuin verfilmd tijdens het maken van een wandeling. Buiten een mooie weergave van het decor waar alles zich afspeelt, zijn ook enkele etiquette regels af te leiden uit het fragment en enkele regels waar prinses Victoria zich moet aan houden. 
  • In scène 5 zitten Victoria en Albert beiden in de tuin van het paleis. Er wordt een mooi beeld gegeven van de gevel van het paleis en ook de wel onderhouden tuin wordt hier mooi belicht.

• Scène 1 (00:04:40 – 00:05:23): Het paleis van koning Leopold van België.
  • Voor de setting van het paleis van koning Leopold van België heeft men gekozen voor het ‘Blenheim Palace’ in Woodstock, Oxfordshire. Dit was het voorouderlijk huis van de Hertogen van Marlborough en de familie Churchill. De bibliotheek waar koning Leopold zijn intriges plant zijn gefilmd in Blenheim’s Long Library, wat verklaart waarom hij vreemd genoeg in het bezit lijkt te zijn van het standbeeld van de Britse koningin Anne in zijn paleis.

• Scène 1 (00:08:43): De opera, waar Victoria een voorstelling van haar favoriete opera bijwoont, Bellini’s I Puritani.
  • Hier is duidelijk te zien waar belangrijke gasten zaten in de opera.

• Scène 3 (00:19:27 – 00:27:30): In dit fragment krijgen we het ‘Arundel Castle’ te zien dat het ‘Windsor Castle’ moet vertegenwoordigen.
  • Het groots banket voor de verjaardag van Willem IV, waar de slecht gehumeurde koning de hertogin van Kent publiekelijk hekelt voor het ‘stelen van kamers’, is de prachtige Barons Hall. Deze zaal is in gotische stijl en is opgetrokken in de Laat-Victoriaanse periode.

• Scène 5 (00:39:00 - 00:39:45): Na haar kroning verhuisde koningin Victoria naar Buckingham Palace.
  • In de film wordt gebruik gemaakt van Blenheim Palace, Woodstock in Oxfordshire.
  • Queen Victoria was de eerste monarch die permanent het paleis bewoonde.

• Scène 1 (00:02:52 – 00:03:40) en scène 6 (00:50:58 – 00:51:27): De kroning van Queen Victoria.
  • Hoewel de kroning in verschillende stukken weergegeven wordt, geeft het een mooi beeld van de setting, kledij en ceremonie op het moment dat koningin Victoria gekroond werd. De kathedraal van Lincoln in Lincolnshire voorziet het decor voor de kroning in de film. In werkelijkheid echter, vond de kroning plaats in de ‘Westminster Abbey’. De kathedraal ziet er hoogst waarschijnlijk uit zoals Westminster Abbey eruitzag in 1837, voordat de kerk aangekleed werd met graven, standbeelden en gedenktekens. Beiden zijn opgetrokken in de gotische stijl.

• Scène 7 (00:52:21 – 00:55:40): Het Lancaster House wordt gebruikt in ‘The Young Victoria’ als setting voor het ‘coronation Ball’, waar de nieuw gekroonde Victoria geniet van haar eerste bal met Albert.
  • Tijdens deze scène krijg je een impressie van hoe het eraan toe ging tijdens een bal in de hogere kringen. De kledij en regels van de etiquette zijn er tot in de puntjes nagevolgd.

• Scène 8 (01:02:20 – 01:03:40): Fragment waarin het ‘House of Parliament’ aan bod komt.
  • Het Haileybury College, een privé college ten zuidoosten van Hertford East, werd getransformeerd in het ‘House of Parliament’, waar Melbournes Whig party de stemming verliest op de conservatieven onder Sir Robert Peel. Deze laatste kondigt tijdens het fragment aan dat hij zichzelf niet in staat ziet samen te werken met de koningin.
  • In het fragment komt duidelijk de setting aan bod van het parlement en kan men een duidelijk beeld vormen van het reilen en zeilen binnen het parlement, wat tot nog toe nog niet veel veranderd is.

3. Positie tegenover Leopold I

• Scène 3 (00:19:26 – 00:21:42): De Duitse prins Albert krijgt uitleg over de politiek in het Verenigd Koninkrijk in het kader van de huwelijkspolitiek van Leopold I.
  • Door de huwelijksbanden tussen zijn familie en de buitenlandse hoven te versterken, hoopte Leopold I op een verenigd Europa. Zijn lievelingsneef Albert zag hij als de ideale huwelijkskandidaat voor zijn nichtje Victoria, al toen beiden nog maar veertien jaar oud waren. Leopold I ging heel geduldig te werk en waakte over de opvoeding van prins Albert.

• Scène 6 (00:48:02 – 00:48:19): Gesprek tussen Leopold I en de raadgever van prins Albert. Lord Melbourne zou nog teveel invloed gehad hebben op de prinses en ze besluiten dat Albert wat langer in Engeland moet blijven.
  • Melbourne had inderdaad veel invloed op Victoria toen ze net koningin was, maar ze zag hem vooral als een vaderfiguur. Prins Albert bleek bovendien niet echt een charmeur te zijn, maar eerder een gereserveerde man die niet zo hield van bals.

• Scène 10 (01:22:22 – 01:22:44): Prins Albert schrijft Leopold I dat hij liever geen politiek bespreekt in brieven, maar het bij voorkeur heeft over familiale zaken. De koning reageert kwaad dat zijn huwelijkspolitiek van twintig jaar lang gefaald heeft.
  • In werkelijkheid werd prins Albert niet onmiddellijk de naaste medewerker van zijn echtgenote. Pas na een hevige woordenwisseling en het ontslag van de gouvernante Lehzen begon Victoria voor haar beslissingen de mening van haar man te vragen. Koning Leopold I was een behoorlijk temperamentvolle man, maar zo furieus zou hij in dit geval niet gereageerd hebben. Hij hoopte vooral dat het Britse koninkrijk zijn bondgenoot zou blijven, zodat zijn koloniale ambities niet in het gedrang zouden komen.

4. Positie ten opzichte van het volk

• Scène 6 (00:44:12 – 00:21:42): Albert vertelt Victoria over zijn ideeën omtrent de sociale kwestie die door de Industriële Revolutie op de voorgrond komt.
  • In het tweede kwartaal van de negentiende eeuw begon men de sociale gevolgen van de industrialisatie en verstedelijking in te zien.

• Scène 6 (00:48:20 – 00:49:40): Victoria vertelt Melbourne over haar ambitie om toe te zien op het welzijn van het arme volk, waarop hij antwoordt dat hij heeft ondervonden dat dergelijke zaken zichzelf wel oplossen.
  • Melbourne had geen interesse voor de sociale kwestie en negeerde de toenemende roep om politieke aandacht vanwege het volk. Hij stamde uit de periode waarin geen rekening werd gehouden met het volk op het politieke toneel en had op die manier een negatieve invloed op Victoria. Melbourne trachtte haar namelijk voortdurend af te schermen voor de harde realiteit van het Britse leven en adviseerde haar zelfs verhalen zoals “Oliver Twist” van Charles Dickens niet te lezen omdat deze handelden over “Paupers, criminals and other unpleasant subjects”.

• Scène 7 (01:00:26 – 01:05:27): Victoria weigerde haar Whig gezinde hofdames te vervangen bij de verkiezingsoverwinning van de Tory Robert Peel. Deze laatste beslist geen nieuwe regering te vormen en Melbourne wordt gevraagd om opnieuw een ambtstermijn op zich te nemen. Overal staat het te lezen in The Times en weldra staat het woedende volk voor de poorten van het paleis.
  • Deze gebeurtenis staat beter bekend als de Bedchamber crisis en het gebruikte krantenartikel werd gepubliceerd in The Times op donderdag 16 mei 1839. Deze crisis vond plaats in een periode van sociale onrust waardoor het volk in opstand kwam.

• Scène 8 (01:07:27 – 01:08:48): Koningin Victoria vraagt aan Albert om naar Engeland te komen en ze zal hem dan ook een huwelijksaanzoek doen. Ondertussen is het volk nog niet helemaal bekoeld en ze wijst Melbourne er op dat hij te weinig achting heeft voor het volk. Ze draagt hem op om een rapport op te stellen over de levensomstandigheden, kerkelijke liefdadigheid en huisvesting.
  • De onervaren koningin liet zich aanvankelijk leiden door Melbourne met wie zij een goede relatie had opgebouwd, maar haar politieke voorkeur voor het liberale gedachtegoed zou ze geleidelijk meer nuanceren. Na een tijdje zou ze Peel zelfs weten te waarderen. Vooral na haar huwelijk krijgt Albert steeds meer invloed dan Melbourne.

• Scène 10 (01:26:20 – 01:27:58): Tijdens een koetsrit door Londen schiet een jongeman op de koningin, maar Albert springt voor haar zodat hij gewond moet worden overgebracht naar het paleis.
  • De achttienjarige Edward Oxford probeerde inderdaad een moordaanslag te plegen op de koningin en slaagde erin om twee schoten te lossen. Deze kogels misten evenwel hun doel, maar Albert werd daarbij niet geraakt. De filmschrijver vervormde de werkelijkheid om het geheel iets dramatischer te maken en om de dapperheid van Albert in de verf te zetten.

5. Queen Victoria in genderperspectief

De film weerspiegelt een nieuw ‘zedelijk’ regime. Decadentie en overspel komen er niet in aan bod. Dagboekfragmenten van koningin Victoria bevestigen deze trend. In deze egodocumenten wordt duidelijk dat Victoria zich steeds gedistingeerd gedraagt, en het ideaal van huiselijkheid en trouw hoog in het vaandel draagt. In tegenstelling tot haar voorgangers houdt Victoria er een afkeurende visie tegenover onzedelijkheid op na. Albert weerspiegelt als trouwe echtgenoot het nieuwe 19^de-eeuwse burgerlijke ideaal.

• Scène 1 (00:07:45 – 00:09:23): Leopold I bereidt Albert voor op zijn ontmoeting met Victoria.
  • In deze scène wordt duidelijk dat hier sprake is van een zekere huwelijkspolitiek. Toch zal blijken dat Victoria zich hierdoor niet zomaar laat beïnvloeden.

• Scène 5 (00:39:29 – 00:40:18): Victoria overlegt met de weduwe van koning Willem IV over Albert als huwelijkskandidaat en de invloed van Lord Melbourne op haar beslissingen.
  • Net zoals in de dagboekfragmenten is ook in de film merkbaar dat Victoria haar huwelijkskeuze ernstig neemt en ze hiervoor de tijd neemt om een weloverwogen keuze te maken. Hoewel zij een grote zelfstandigheid vertoont wordt algauw duidelijk dat zij vasthoudt aan patriarchale man-/vrouwverhoudingen: in haar jonge jaren volgt zij het advies van Lord Melbourne en later zal zij Albert volgen in zijn raad.

• Scène 8 (01:09:24 – 01:11:49): Victoria vraagt Albert ten huwelijk met aansluitend een beeld van de huwelijksceremonie.
  • Hoewel de film zonder twijfel deze scène bijzonder romantiseert is het effectief zo dat er, ondanks de huwelijkspolitiek die eraan voorafging, kan gesproken worden van een liefdeshuwelijk in plaats van een geëngageerd huwelijk. Haar dagboekverslagen geven blijk van haar liefdevolle gevoelens voor Albert.

• Scène 10 (01:23:42 – 01:26:10): Victoria laat niet toe dat Albert beslissingen neemt zonder haar toestemming. Zij is de koningin naar wie geluisterd moet worden en ook Albert dient haar te gehoorzamen.   
  • Victoria was een voorstander van de nieuwe burgerlijke en patriarchale opvattingen met betrekking tot de man-/vrouwverhouding. Niettemin wordt duidelijk dat zij hier tegelijkertijd een uitzondering op vormde door zich in de publieke sfeer te begeven. Toch nuanceert zij dit door zichzelf in de eerste plaats te zien als koningin en niet als vrouw. De koninklijke familie diende voortaan te fungeren als rolmodel waarbij de man een meer vaderlijke en trouwe echtgenootrol kreeg toebedeeld, en overspel niet langer werd getolereerd. Ook in de film zijn de nieuwe burgerlijke idealen van trouw en deugdzaamheid waar te nemen. Albert is hier in de film een uitgesproken voorbeeld van, hij toont zich trouw aan zijn vrouw en nergens is sprake van enige decadentie of losbandigheid.

Historiografie

Alexandrina Victoria (°Londen, 24/05/1819 - †Osborne, 22/01/1901) was koningin van Groot-Brittannië en Ierland van 1837 tot 1901 en keizerin van India van 1877 tot 1901. Zij was het enige kind van hertog Eduard van Kent en prinses Louise Victoria van Saksen-Coburg. Victoria werd sterk beïnvloed door haar oom Leopold van Saksen-Coburg, die in 1831 koning der Belgen werd. Via haar vader was ze een kleindochter van koning George III. Op 20 juni 1837 volgde zij op 18-jarige leeftijd koning Willem IV op en op 10 februari 1840 huwde zij haar neef Albert van Saksen-Coburg. Uit dit huwelijk werden negen kinderen geboren.

Victoria achtte het haar plicht de slechte reputatie waarin het koningschap was komen te verkeren door onder meer het gedrag van George IV, gekenmerkt door aristocratische losbandigheid, om te buigen en zelf een voorbeeld voor haar volk te zijn. Het is de jong gestorven prinses Charlotte die in deze context beschouwd kan worden als de overgangsfiguur tussen de losbandigheid van haar vader, George IV, en de huiselijke monarchie van Victoria. Bij aanvang van haar koninginschap volgde de nog onervaren Victoria de raadgevingen van haar eerste minister, Lord Melbourne, daarna die van haar man Albert van Saksen-Coburg. Uit haar gepubliceerde brieven komt enerzijds haar hechte band aan het licht met Lord Melbourne, anderzijds kan uit deze brieven duidelijk worden afgeleid dat het ging om een liefdeshuwelijk tussen Victoria en Albert, ondanks de huwelijkspolitiek die eraan voorafging. Victoria manifesteerde haar antipathieën en sympathieën, zoals voor Lord Melbourne, zo duidelijk dat zij de grenzen soms overschreed die gepermitteerd waren voor een constitutionele monarchie. Een voorbeeld hiervan is de zogenaamde bedchamber crisis van 1839, waarbij Victoria weigerde haar Whig gezinde hofdames te laten vervangen door andere die behoorden tot de nieuw aan de macht gekomen Tory partij onder Robert Peel.

Haar lange regeerperiode, ook wel aangeduid als het Victoriaanse tijdperk, werd gekenmerkt door de grote ontplooiing van het politieke en economische liberalisme, door expansie buiten Europa en door een, door Victoria geïnspireerde, strenge, puriteinse levensopvatting.

Historische kritiek

Zie voor een lessenreeks 'Historische kritiek' over deze film de bijlage bovenaan deze pagina. 

Om deze lessen te kunnen geven, moeten de leerlingen al enige voorkennis hebben. De kennis over koningin Victoria mag eerder beperkt zijn. Het is vooral belangrijk dat ze reeds weten hoe een historische speelfilm geanalyseerd moet worden. Men moet bekend zijn met de verschillende termen (zoals vogelperspectief, symbolische laag…).

De uitwerking van deze les is heel praktisch aangevat en biedt een reeds ingevulde cursus voor de leerlingen. Deze kan op verschillende manieren ingezet worden: als een individuele taak, als groepswerk, als klassikale oefening…

Bijlages

The Young Victoria_Historische_Kritiek_Lessenreeks.pdf744.48 KB

Bronnen

• Literatuur

CLAESSENS (H.). Leven en liefdes van Leopold I. Tielt, Lannoo, 2002, 433 p.

CLARK (A.). Scandal. The sexual politics of the British constitution. Princeton/Oxford, Princeton UP, 2004. pp.1-18 en pp. 177-223.

DAVIDOFF (L.) en HALL (C.). Family Fortunes. Men and women of the English middle class 1780-1850. Londen, Routledge, 1997, pp.149-192.

HIBBERT (C.), ed. Queen Victoria in het Letters and Journals. New York, Viking, 1985, XVIII + 557 p.

HILTON (B.). A mad, bad and dangerous people? England 1783-1846. New York, Clarendon Press, 2006, XXV + 757 p.

LOTZ (J.). Queen Victoria: een biografie. Roeselare, Roulartabooks, 2007,190 p.

OKIN (S.M.). ‘Gender, the public and the private’. In: Philips (A.). Feminism and politics. Oxford, Oxford UP, 1998, pp.116-141.

PLOWDEN (A.). The Young Victoria. Stroud, Sutton, 2007, 279 p.

WILLIAMS (K.). Becoming queen. Londen, Arrow Books, 2009, 414 p.

• Websites

DE SCHUTTER (S.). Recensie “The Young Victoria”. In: www.kutsite.com/recensie/the-young-victoria , geraadpleegd op 28.01.2011.

ELFFERS (C.). Recensie “The Young Victoria”. In: www.filmtotaal.nl/recensie.php?id=13907, geraadpleegd op 15.12.2010.

GK FILMS. The Young Victoria production notes. In:  www.thecia.com.au/reviews/y/.../young-victoria-production-notes.pdf , geraadpleegd op 15.12.2010.

GREENWOOD (G.). Queen Victoria, her girlhood and womanhood. In: www.gutenberg.org/cache/epub/6469/pg6469.html, geraadpleegd op 23.12.2010.

IDE (W.). The Young Victoria. Young love and royal duties make for a pretty picture. In: entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/film/film_reviews/article5845713.ece, geraadpleegd op 28.01.2011.

LAVALLEE (E.). Top 100 Most Anticipated Films of 2011: Jean-Marc Vallée's Café De Flore. In: www.ioncinema.com/news/id/5626, geraadpleegd op 28.01.2011.

SIMKIN (J). Spartacus educational.Queen Victoria. In: spartacus.schoolnet.co.uk/PRvictoria.htm, geraadpleegd op 28.01.2011.

STEVENS (M). Edward Oxford (1822-1900). In: berkshirerecordoffice.org.uk/documents/Edward_Oxford.pdf, geraadpleegd op 28.02.2011.

STOCK (F.). Oscar winning writer Julian Fellowes on re-inventing Queen Victoria. In: www.bbc.co.uk/radio4/arts/filmprogramme/filmprogramme_20090306.shtml, geraadpleegd op 28.01.2011.

WAARDENBURG (A.). The Young Victoria. In: www.vorige.nrc.nl/film/article2246825.ece/The_Young_Victoria, geraadpleegd op 16.12.2010.

• Andere

BOTH (M.J.), ed. “Victoria [Groot-Brittannië]”, in: Encarta ® Winkler Prins (cd-rom), 2006.