Waarom zou je in godsnaam gedurende 120 uur je comfortabele bureau of warme stek in de bibliotheek opgeven voor een stage publieksgeschiedenis? Let’s face it, dat je je cv tegenwoordig onmogelijk kan verspreiden zonder dat er minstens een stage op staat te blinken, is een belangrijke factor. Maar dat is helemaal niet de enige factor. En allesbehalve de belangrijkste!
Mijn parcours
Ik studeerde af met een Masterdiploma Geschiedenis aan de UGent in 2013-2014. Al tijdens mijn eerste jaar geschiedenis was ik gebeten door de opleiding. En toch had ik een probleem. Wat zou ik na mijn studie met dat diploma geschiedenis aanvangen? Toen ik in mijn derde Bachelor het fenomeen publieksgeschiedenis ontdekte, was dat probleem meteen van de baan. Een subdiscipline die zich focust op geschiedenis in de maatschappij in al diens facetten: daar zitten concrete jobs in!
Ik ving mijn Master dan ook aan met een duidelijk doel voor ogen: praktische ervaring op doen in de sector als hulpmiddel om nadien een gespecialiseerde opleiding publieksgeschiedenis in het buitenland te volgen. En zo geschiedde. Ik liep stage in het kader van het Onderzoeksseminarie publieksgeschiedenis bij het Fotomuseum van Antwerpen onder begeleiding van freelance curator Inge Henneman. Als stagiaire assistent curator werkte ik intensief mee aan de tentoonstelling ‘Shooting Range: Fotografie in de vuurlinie?’ over fotografie als oog en als wapen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ik verbond er mijn masterscriptie aan die focuste op het gebruik en de betekenis van foto’s van oorlogsdoden in de pers tijdens WOI.
Zelfvertrouwen
De eerste taak die ik van mijn stagebegeleider kreeg, was het opstellen van een bibliografie. Stage zeg je? Lijkt eerder op het schrijven van een klassieke paper. Maar tijdens de eerste vergadering met het curatoren team hield ik mijn motivatie én eigen ideeën niet voor mezelf. Dat leverde meteen vruchten op. Mijn stagebegeleider zag dat ik meer in mijn mars had en algauw mocht ik fundamentele research verrichten, fotomateriaal lokaliseren, voorstellen doen voor de structuur en inhoud van de tentoonstelling en zelfs mee beslissingen nemen in de uiteindelijke curatie van het materiaal. Ik hield er zelfs mijn eerste betaalde jobje aan over, want ik werd gevraagd om als co-auteur (en niet als stagiair) teksten te schrijven voor de catalogus.
Door hands-on werk te leveren in een real-life setting kon ik mijn praktische vaardigheden niet alleen aanscherpen, maar ook voor het eerst ontdekken. Door voortdurende feedback merkte ik voor het eerst wat je als geschiedenisstudent kan bijdragen aan het werk van professionals. Tijdens het schrijven van papers vallen je praktische vaardigheden die van nut zijn in de echte wereld niet meteen op. Tijdens een stage wel, waardoor mijn zelfvertrouwen groeide.
Jezelf leren kennen
Ik ontdekte niet alleen wat ik bieden heb, maar ook wat ik zelf uit een job wil halen. Ik merkte dat ik heel graag in teamverband en projectmatig werk. Na een jaar Eerste Wereldoorlog kriebelde het bijvoorbeeld om aan een ander project te starten over een heel ander onderwerp. Decennialang op hetzelfde onderwerp werken, is mij niet gegeven. Belangrijk om over jezelf te weten, toch?
Omdat ik genoot van het werk op mijn stage, wist ik bovendien dat ik werkelijk gepassioneerd ben door publieksgeschiedenis en dat een gespecialiseerde masteropleiding in het buitenland zeker iets voor mij zou zijn. Ik diende aanvragen in bij een aantal buitenlandse universiteiten en kreeg positieve antwoorden. Ongetwijfeld hielp mijn stage-ervaring op mijn cv om aan te tonen dat mijn motivatie niet verzonnen was. Ik koos om naar Canada te trekken en volgde de eenjarige masteropleiding aan de University of Western Ontario.
Net zoals de UGent onderschat die opleiding de waarde van hands-on ervaring niet in het vertalen van historisch onderzoek naar een breed publiek. Ook daar liep ik een stage van drie maanden als redacteur bij filmproductiehuis Yap Films in Toronto. Ook in de opleiding zelf voerden we concrete projecten uit zoals het schrijven en publiceren van een boek, het opstarten van een Twitter project, het opstellen van een professioneel ‘heritage designation report’ inclusief bruikbaar advies voor de dienst erfgoed van de stad London, Ontario, etc.
Professioneel netwerk
Eens terug in België in het voorjaar van 2016 liep ik nog eens stage als redacteur bij Canvas, waar ik werkte aan het geschiedenis/wetenschapsprogramma ‘De Herontdekking van de Wereld’. Klinken mijn stages als een eindeloze vicieuze cirkel? Dat is het niet. Door al die concrete ervaringen heb ik een mooi uitgebouwd cv waarmee ik niet bang ben om te gaan solliciteren. Bovendien hebben mijn stage-ervaringen me een pril maar vruchtbaar professioneel netwerk opgeleverd. Dat is naast motivatie en ervaring een niet te onderschatten troef die je bovendien zelfvertrouwen geeft op sollicitatiegesprekken. Je bent immers meer zelfzeker wanneer je weet dat je een netwerk hebt van mensen die in je geloven (zelfs al kunnen die mensen je misschien niet meteen zelf een job geven). Intussen heb ik dan ook mijn eerste job te pakken bij het Cegesoma waar ik werk aan Belgium World War II-project.
Concrete tips
Ben je overtuigd om ook fanatiek stage te gaan lopen? Dan som ik hier nog even een aantal tips voor je op:
- Kies voor een stage waarover je echt enthousiast bent. Wees daarbij proactief. Misschien zal je gedroomde stageplaats niet in de aangeboden lijst terug te vinden zijn. Aarzel dan niet om zelf contact op te nemen met een instelling die je droomstage zou kunnen waarmaken.
- Je stage combineren met je masterproef is een echte win-win! Zowel je stageopdracht als je thesis zullen ongetwijfeld profiteren van de cross-over van je onderzoek. Bovendien is het heel leerrijk om eenzelfde onderzoek om te zetten in publiekshistorische en academische output.
- Haal het meeste uit je stage: toon je motivatie en werklust, want vergeet niet dat de indruk die je als stagiair nalaat positieve gevolgen kan hebben.
- Mag je van thuis werken? Doe dat dan zo weinig mogelijk. Je leert het meest als je tussen de professionals zit. En je leert ze zo ook het beste kennen (dat netwerk, weet je wel…).
- Loopt je stage niet goed? Doe er dan op tijd iets aan en communiceer erover met je onderwijsbegeleider aan de UGent en je stagebegeleider.
Aan de slag!
Lees wat de bachelorstage en masterstage van het praktijktraject Publieksgeschiedenis concreet inhoudt of bekijk de lopende stageplaatsen.