10 jaar IPG

Gepubliceerd op 18-12-2017, laatst bijgewerkt op 02-10-2021.
Taal
Trefwoorden (blogbericht, project)
Dec 21
17:00

Dit jaar blaast het Instituut voor Publieksgeschiedenis (IPG) 10 kaarsjes uit. Graag nodigen wij u uit om het glas te heffen op onze verjaardag.

WANNEER: 21 december 2017, 18u
WAAR: STAM - Godshuizenlaan 2, 9000 Gent

Wenst u erbij te zijn? Gelieve uw aanwezigheid te bevestigen via email: tamar.cachet@ugent.be

Op het programma:

- 10 jaar IPG // Bruno De Wever & Gita Deneckere
- Moedig voorwaarts het verleden in // Joost De Vries
- Receptie

Vooraf kan u de STAM-tentoonstelling Stad en universiteit. Sinds 1817  bezoeken. Deze expo voor de 200ste verjaardag van de UGent werd gerealiseerd met medewerking van het IPG. Een aanrader!

Lezing: ‘Moedig voorwaarts het verleden in’ door Joost De Vries

We leven in een wereld waar ‘vroeger was het beter’ het credo is geworden. De tijd dat mannen nog mannen waren en vrouwen nog vrouwen is voorbij. Disruptieve technologie brengt de oude vertrouwde wereld aan het wankelen. Ontzag voor de westerse cultuur met grote C is niet langer vanzelfsprekend. We weten dat onze nostalgie misplaatst is, maar toch is ze daar. Er is immers geen levende Nederlander die over vierhonderd jaar een zaal in het Rijksmuseum verdient. Met onze hang naar vervlogen tijden schieten we niets op, ook dat weten we. Waarom blijven we dan de toekomst in het verleden zoeken tegenwoordig?  
 
Joost De Vries (1983) studeerde geschiedenis en journalistiek in Utrecht. Hij maakt sinds 2007 deel uit van de redactie van De Groene Amsterdammer. In 2010 verscheen zijn debuutroman Clausewitz en in 2013 De Republiek, waarmee hij de Gouden Boekenuil won. In 2014 publiceerde hij het essayboek Vechtmemoires. De geschiedenis is nooit ver weg bij De Vries. In zijn romans laat hij zijn historische verbeelding de vrije loop om onze eigen tijd een confronterende spiegel voor te houden. Oude meesters (2017) gaat over twee broers die in de verkeerde tijd zijn geboren. Hun mannelijke highbrow wereld van kranten, kennis en kunst is zienderogen aan het wegdeemsteren, hun commentaar daarop even herkenbaar als hilarisch.